آفات و بيماريهاي انگورهاي داخلي و خارجي كه از بيماريهاي قارچي رنج مي‌برند كه بر برگ‌ها و ميوه‌ها تأثير مي‌گذارد. سه بيماري مهم انگور عبارت‌اند از: كپك سرخي، كپك پودري و كپك خاكستري. چهار ويروس تاك انگور نيز به تازگي در بريتانيا شناسايي شده‌اند اما در حال حاضر شناخته شده نيستند.
بيماريهاي تاك انگور چيست؟
سه بيماري اصلي كه تاك انگور را تحت تأثير قرار مي‌دهد عبارت‌اند از:
- كپك سرخي روي برگ‌ها-توسط ارگانيسم قارچي مانند Plasmopara viticola ايجاد مي‌شود.
- كپك پودري روي برگ‌ها و ميوه‌ها – ناشي از عامل بيماري‌زاي قارچي Erysiphe necator
- كپك خاكستري منجر به پوسيدگي ميوه – ناشي از عامل بيماري‌زاي قارچي Botrytis cinerea
همچنين تاك انگور نسبت به بيماري ريشه‌اي قارچ عسلي حساس است.
علائم آفات و بيماريهاي انگور
علائم معمول اين سه بيماري به شرح زير است:
كپك سرخي
لكه‌هاي مايل به زرد در سطوح بالايي برگ‌ها ايجاد مي‌شود كه اغلب توسط رگ‌برگ‌ها محدود مي‌شود و مربوط به لكه‌هاي سفيدرنگ رشد “كپك” در سطوح تحتاني است.
كپك پودري
رشد قارچي پودري سفيد روي برگ‌ها، ساقه‌ها و ميوه‌ها اتفاق مي‌افتد. گاهي رشد قارچ كپك پودري پراكنده است و علامت آن تغيير رنگ خاكستري يا ارغواني برگ‌ها است. در صورت آلوده شدن به كپك پودري، ممكن است ميوه شكافته شود يا زودتر پژمرده كند. ميوه‌هايي كه در اثر كپك پودري آسيب ديده‌اند، اغلب توسط بيماري‌زاي كپك خاكستري آلوده شده و پوسيده مي‌شوند، يا خاكستر مي‌شوند.
كپك خاكستري
ميوه‌ها نرم و قهوه‌اي مي‌شوند، به ويژه هنگامي‌كه شروع به بلوغ مي‌كنند. ممكن است يك كپك خاكستري كركي روي ميوه‌هاي آسيب ديده ظاهر شود، به ويژه هنگامي‌كه رطوبت زياد است.
پژمردگي انگور
تاك‌هاي انگور كه در زير شيشه گلخانه پرورش داده مي‌شوند ممكن است دچار پژمردگي شوند، به اين معني كه دانه‌ها در يك دسته به درستي نور دريافت نمي‌كنند و در نهايت خرد مي‌شوند. نتيجه اينكه انگور آسيب ديده غير قابل خوردن است.
علائم پژمردگي انگور
پژمردگي زماني اتفاق مي‌افتد كه در يك خوشه انگور، انواع دانه‌ها نتوانند رنگ خود را ايجاد كنند. انگور سياه، قرمز و انگور سفيد شفاف باقي مي‌ماند. انگورهاي آسيب ديده روي خوشه باقي مي‌مانند، چين و چروك شده و در نهايت شبيه كشمش مي‌شوند. طعم اين انگور به طرز ناخوشايندي ترش و آبكي است.
علت پژمردگي انگور
به طور كلي اين مشكل ناشي از انواع مسائلي است كه رو به رشد و افزايش مي‌باشد. اين موارد شامل:
- مكانيسم ضعيف ريشه(معمولاً به دليل غرقاب شدن است).
- تراكم خاك
- تغذيه نامناسب
- كشت بيش از حد
- هرس بيش از حد هنگام برگ دادن
- آفات و بيماري‌ها
- عدم مديريت كنترل دما در فصول سال
- نبود كنترل و نظارت صحيح
برخي از اقدامات ساده مي‌تواند از ايجاد اين موضوع جلوگيري كند:
- در دو سال اول پس از كاشت، از برداشت انگور جوان خودداري كنيد و در سال سوم فقط سه يا چهار دسته را بچينيد.
- بيش از يك دسته در هر شاخه در انگورهاي تعيين شده جدا نكنيد.
- در طول فصل رشد، دنبال شاخه‌هاي جديد بوته بزنيد.
- انواع دانه‌هاي آسيب ديده را برش دهيد.
- اطمينان حاصل كنيد كه انگور آبياري كافي يا زياد براي ناحيه ريشه خود دارد.
- به عنوان يك تقويت كننده فوري، محلول پاشي را مد نظر قرار دهيد.
- اطمينان حاصل كنيد كه زهكشي كافي وجود دارد.
- همچنين به تغذيه و مراقبت خوب تاكستان انگور توجه كنيد.